เมื่อคืนที่เค้าหายไป

            ทะเลาะกันทีไรก็แค่ปิดเครื่องมือถือ  หรือไปนอนค้างที่ห้องเพื่อน  ผมก็ไม่ได้เป็นห่วงมากไปเท่าไหร่  แต่เมื่อคืนเค้าหายไปโดยที่ผมไม่สามารถติดต่อได้เลย  ไปตามที่ห้องเพื่อนๆ  โทรหาเพื่อนเค้า  พิน ตั๊ก แต๋น  หลิงๆ  ดา ก็ไม่พบ  เล่นเอาผมคิดหนักไปกันใหญ่  นอนไม่หลับทานไรไม่ลง

           ผมรู้ดีว่าไม่ควรจะแสดงออกอย่างนั้นให้เค้าเห็น แต่เพราะความโมโหและไม่ค่อยพอใจในสิ่งที่เค้ากำลังทำอยู่  ทุกครั้งที่เค้าคุยหรือแชท หรือเล่นแคมกับใครบ่อยๆ  ผมจะเสียความรู้สึกมาก  ยิ่งเป็นผู้ชายด้วยกัน  บอกรักบอกคิดถึงกันผ่านเฟส  ซึ่งผมเองอยู่ในฐานะที่เป็นคนรักของเค้า  กลับไม่เคยได้รับอย่างนั้น  ขนาดเฟสยังไม่ได้เป้นเพื่อนกันเลย  นี่คือสาเหตุหนึ่งที่ผมยกเลิกบัญชีเฟสบุ๊ค  มีไว้ทำไม แฟนตัวเองยังไม่อยากเป็นเพื่อนเลย
     
           เรื่องของเย็นเมื่อวานมันมีอยู่ว่า  ผมไม่พอใจที่เค้าแชทและส่องกล้องกับคนอื่น  โดยที่มันบ่อยจนเกินไป  และผมจะจับได้ทุกครั้ง  ถามว่าผมควรโกรธไหม  หากเป็นผู้อ่านคงจะว่า "ไม่"  แต่ผมอดทนมากเหลือเกิน บอกผมว่าไม่สบาย ไอค๊อกๆ แค๊กๆ  แต่นั่งแชทเฟสได้หลายๆชั่วโมง  ผมอุตส่ารีบวิ่งหาซื้อ ยา  ต้มน้ำอุ่น เพื่อที่เค้าจะได้หายเร็วๆ  ตัวร้อนก็หาผ้ามาเช็ดตัวให้  จนทุกอย่างดีขึ้น  แบบนี้ใช่ไหมที่เค้าตอบแทนให้ผม

           ที่เขียนไว้วันนี้ก็เพื่ออยากจะให้เค้ารู้ว่า ผมแสดงอาการแบบนั้นลงไปก็เพราะผมรักเค้า หึงเค้า  หวงเค้า เป็นห่วงเค้า และ ฯลฯ ที่อธิบายมาไม่หมด   ในทางกลับกันเมื่อเค้ารู้ว่าผมไม่ชอบหรือไม่พอใจเรื่องอะไร แทนที่เค้าจะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น แต่มันเหมือนไม่่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย เหมือนกันเค้าไม่เคยสนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่แคร์ผมเลย  รึเป็นเพราะว่าผมรักเค้าฝ่ายเดียว  ถ้าเป็นเช่นนั้น  ทำไมเค้าไม่บอกผมหล่ะ ปล่อยๆให้ผมอยู่คนเดียวอย่างที่ผมเคยเป็นจะดีกว่าไหม  บอกผมมาตรงๆ ได้เลย  จะได้ตัดใจไปซะ  หรือหากเค้ายังอยากจะรักหรือคบกันต่อไป  ก็ควรจะซื่อสัตย์ซึ่งกันและกัน  และหันมาใส่ใจหรือดูแลกันบ้าง

         รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง เมื่อเช้าโทรไปหาทางญาติที่เค้าพักด้วยบอกว่า  เมื่อคืนเค้าพักอยู่ที่นั่น  แต่ก็ยังเคืองเพราะไม่ยอมเปิดโทรศัพท์  โทรหากันไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง ไม่คิดถึงคนที่เป็นห่วงบ้างเลยรึไง  ผมนอนไม่หลับนั่งรอว่าเมื่อไหร่จะติดต่อได้  แทบหมดหนทาง ใจสั่น ทำอะไรไม่ถูก เพราะความเป็นห่วงมากเกินไป

         ให้เค้ารับรู้ไว้ด้วยว่า วิธีการที่เค้าทำแบบนี้ มันทำให้ผมและเพื่อนของเค้าเดือดร้อน  ส่วนงานแผนการสอนของเค้าที่จะเข้ามาทำวันเสาร์-อาทิตย์ ไปทำที่ห้องเพื่อนแล้วกัน  ผมจะเดินทางกลับบ้านที่ศรีสะเกษ ก่อนหน้านี้เค้าเคยบอกให้ผมอยู่ช่วยทำเพราะเค้าต้องใช้โน๊ตบุ๊คและปริ้นเตอร์ผมที่ห้อง  แต่ในเมื่อผมติดต่อเค้าไม่ได้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง  ขอกลับบ้านไปหาพ่อแม่สักครั้งดีกว่า  หวังว่า เค้าคงจะเข้าใจผมนะ

ทำแบบนี้ ผมเป็นห่วงมากรู้ไหม

Naypok

30-11-2555