รับข่าวสารใหม่ๆ กดติดตาม

วันพฤหัสบดีที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

รู้แต่เพียงว่าวันนี้ รักเธอ

ความรัก แรกๆ อะไรๆ มันก็หวานไปหมดซะทุกอย่าง  แต่พอมาถึงกลางทาง เส้นทางของความรักก็เริ่มขลุขละ เป็นหลุมเป็นบ่อ  มีปัญหาขัดข้อง ไม่เข้าใจกันมากขึ้น  จนถึงขั้นทะเลาะกัน  ไม่พูดไม่คุยกัน  ทำให้ต่างคนต่างมองกันไม่ได้
           พอหลังทะเลาะกันเสร็จ  เวลามันคือสิ่งที่ทำให้เราทั้งสองได้ใช้ความคิด และเก็บรายละเอียดของคำว่ารักมากขึ้น  เมื่อย้อนมองหรือหันหลังกลับไป ตอนแรกเริ่มของความรัก  บรรยากาศและความทรงจำดีๆที่เคยเก็บไว้  มันเข้ามาในความรู้สึก ทำให้เราทั้งสองกลับมาคืนดีกันและพูดคุยกันเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น
            ถามว่าทะเลาะกันทีไร  ก็กลับมาคืนดีกันทุกครั้ง  แต่ผมไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย  อยากให้เค้าเข้าใจความรู้สึกผมบ้าง  ปรับตัวเข้าหากันบ้าง  ไม่อยากให้เค้ายึดติดกับความเป็นเด็กของเค้า  ที่เล่ามาทั้งหมดก็คือ  ไม่อยากให้มีเรื่องต้องทะเลาะกันนั่นแหละครับ
            มีความสุขทุกครั้งที่เราทั้งสองได้ใกล้ชิดกัน  ถึงแม้อาจมีเรื่องที่ไม่เข้าใจกันแต่มันก็ผ่านพ้นมาได้ โดยที่ไม่ผมก็เค้าเป็นฝ่ายตามง้อ กันตลอด


                ณ ตอนนี้ผมรู้ได้เพียงอย่างเดียวคือผมรักเค้า   แต่เค้าจะรักผมเหมือนกันรึป่าวอันนี้ผมไม่รู้  ผมจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เค้ามีความสุข  และไม่ทำให้เค้าเสียใจ เพียงเพราะผมเป็นต้นเหตุ แน่นอน  หลายคนบอกว่าความรัก มันเป็นได้ทั้งประโยชน์และโทษ  แต่ผมยอมที่จะให้มันเกิดขึ้น เพราะผมได้รักเค้าไปแล้ว  ยอมที่จะรับประโยชน์ของมัน และโทษของมัน  แม้ว่ามันจะโหดร้าย หรือดีซักเท่าไหร่  ผมจะยอมรับมัน

เที่ยว ปราสาทหินเมืองพิมาย นครราชสีมา
            สุดท้าย ท้ายสุด  ณ ตอนนี้ผมและเค้า ยังไม่ได้ติดต่อ หรือคุยกันเลย  เป็นเพียงเพราะเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ  ที่ผมเอามาใส่ใจแล้วก็เกิดเรื่องขึ้น  ได้เพียงแต่คิดว่า  หากเค้ารักเรา  แคร์เรา  เป็นห่วงเรา และยังเหลือใจไว้รักเราอยู่  เค้าจะติดต่อกลับมาหา หรือไม่ก็ข้อความมาก็ยังดี  ผมพร้อมที่จะให้โอกาสเค้าปรับปรุงแก้ไขตัวเองอย่างแน่นอน...

ผมจะรอคุณอยู่อย่างนี้นะ
Naypok
30-11-2555

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น