อาจเป็นเพราะ ความใจร้อนของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ที่คุยกันแล้วไม่ลงรอย ทำให้เกิดการทะเลาะกันขึ้น ความรักที่ผมมีให้เค้า มีมากเหลือเกิน เวลาเค้ายิ้ม หรือมีความสุขจากการที่ผมเป็นคนสร้างขึ้น ผมเองจะมีความสุขมากยิ่งกว่า แต่จะเศร้าใจยื่งนัก หากเห็นเค้าแชทเฟสบุ๊คกับคนอื่น หรือคุยโทรศัพท์กับคนอื่นแบบนานๆ เป็นครึ่งชั่วโมง แล้วร่าเริง มีความสุข มันเหมือนกำลังรู้สึกว่าเค้าให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าตนเอง คิดแล้วก็เหมือนผมคิดมากจังเนาะ แต่ที่จริงผมรู้สึกได้ เวลาเค้าคุยกับเพื่อน หรือญาติพี่น้อง หรือคนที่กำลังจีบเค้าอยู่ เพราะอารมณ์ของเค้ามันจะบ่งบอกมาก ผมก็ได้แต่นั่งกักเก็บอารมณ์ของตนเอง ไม่ให้เกินเลย จนกว่าใจจะเย็นลงได้ แล้วค่อยพูด
มาตอนนี้มีบ้างที่ดีกัน ทะเลาะกัน เล็กๆ น้อย ไม่ถึงกับขั้นที่ต้องหนีออกจากกัน ก็เลยหาเวลาไปพักผ่อนบ้าง ไปเที่ยวบ้าง ไปดูโน้น นี่ นั่น ที่เค้าต้องการ ผมพาไปได้อยู่แล้ว
ก็มีบ้างที่ผมต้องเป็นฝ่ายค้านบ้าง ในบางเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ เอ๊ะอ่ะอะไร ก็จะใช้แต่อารมณ์ตัวเอง ไม่เคยรับรู้ หรือเอาความรู้สึกของผมมาใส่ใจตัวเองบ้างเลย ( เห็นว่าผมไม่พูดก็ใช่ว่าจะไม่คิดอะไร ) แต่ที่ไม่พูดออกมา ก็เพราะเค้าไม่เคยจะรับฟังหรอก ปล่อยไปซักพัก ให้ผมลืมๆ ไปเองดีกว่า ดีที่สุด
บางครั้งที่เราสองคนห่างกัน มันกลับทำให้ผมคิดถึงเค้า เป็นห่วงเค้า เหมือนกำลังขาดอะไรไปซะอย่าง ไม่มีคนมาคอยด่า คอยชี้ หุหุ พูดมาแล้วก็ตลกเนอะ แบบนี่เหรอที่เค้าเรียกว่า "ความรักทำให้คนตาบอด" ผมเริ่มจะเจอกับตนเองแล้วหล่ะคับ
ความรักทำให้คนตาบอด
Naypok
16-12-2555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น